ความจริง ผมชอบใช้คำว่าบ้ากับความคิดที่แตกต่างของตัวเอง

แต่ถ้าผมเขียนมันลงมา อาจไม่มีใครอยากทำความเข้าใจเพราะมีผมเข้าใจอยู่คนเดียว

แต่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่ความคิดที่บ้าหรอก แต่มันเป็นความคิดที่แตกต่างจากคนอื่น

และพอไม่มีใครเข้าใจคำถามผม ก็ไม่มีใครอยาก แล้วเพื่อนก็จะลดลงเรื่อยๆ

ผมคิดว่าคำถามที่แตกต่างที่ผมมีอยู่ สามารถใช้กับคนเพียงบางกลุ่มได้เท่านั้น

ผมคิดว่าคำถามในหัวของผมที่คิดขึ้นมามันมีประโยชน์

เลยอยากเอามาช่วยเหลือให้ผู้คนที่หลงทาง ได้เดินในเส้นทางที่ถูกต้อง

แต่ผมไม่ได้หมายถึงความคิดเกี่ยวกับอภินิหารนะ ผมไม่อยากเชื่อเรื่องพวกนั้น

ผมอยากให้เป็นความที่มีเหตุผล และใช้ได้จริงในโลกแห่งความเป็นจริง

แต่ผมคิดว่า หนังสือที่มีอยู่ปัจจุบันมันทำความเข้าใจยาก เพราะมีเนื้อหามาก

ผมเลยอยากสร้างข้อคิดที่มีขนาดกระทัดรัด อ่านเข้าใจได้ง่าย และใช้งานได้ทำที

น่าจะมีประสิทธิภาพในการเข้าถึงผู้คนได้มากกว่า

เหมือนการย่อคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ มาเป็นขนาดมือถือ

ส่วนการทำข้อความให้อ่านเข้าใจง่าย ก็เป็นหน้าที่ของผม

ที่จะต้องสร้างให้สมบูรณ์ที่สุด