เราเคยชอบแต่มีเหตุ ทำให้ไม่กล้า

ล่าสุดญาติไปสำนักสงฆ์ที่สกลนครมา ไม่มีไฟฟ้า

เขาให้เดินจงกลม ไม่ต้องท่อง ไม่ต้องระลึกถึงสิ่งใด

เดินจนจิตว่าง ปรากฏกว่าเกิดนิมิตรเป็นภาพเข้ามาในสมอง

เป็นภาพตัวเขาชี้หน้าแม่เขา แต่จำไม่ได้ว่าเหตุการณ์อะไรทำให้ชี้หน้าแม่ตัวเอง

พอกลับมาถามทางบ้าน ปรากฏว่าเป็นเหตุการณ์ตอนสามขวบ น้องมาแย่งของเล่นที่เขาเล่นอยู่

แม่เข้ามาเลยตีเขา แล้วตวาดว่า "ให้น้อง" เขาโกรธมาก น้ำตาคลอเบ้า กัดฟัน ชี้หน้าแม่ด้วยมือสั่นเทา

เราเลยคิดว่าจิตใต้สำนึกนั่นเอง ที่ยังฝังใจ และโผล่ออกมาตอนที่ไร้การควบคุม