ผมจดจำในฐานะที่เป็นสิ่งไม่ควรทำ และเอาไว้เตือนใจเสมอ ช่วงม.ปลาย ชีวิตเหมือนถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1 เมื่อพ่อผมเลิกกินเหล้า เพราะหมอเตือนว่าถ้ากินอีกคุณจะตายในไม่ช้า ตั้งแต่วันนั้นพ่อก็เลิกยุ่งกับเหล้า อีกแง่หนึ่งผมก็คิดว่า ถ้าไม่สุดๆจริงๆ คนเราคงนึกไม่ได้ จะนึกได้ก็ต่อเมื่อความตายใกล้มาเยือน แต่สิ่งที่ผมจะเอาอย่างพ่อก็คือความทุ่มเทสุดชีวิตกับหน้าที่ กับสิ่งที่คนอื่นมอบหมาย ในที่นี้หมายถึงแม่ มีอึกอย่างที่อยากจะค้านก็คือพ่อเป็นไง ลูกจะป็นอย่างนั้น(ผู้ชาย) ผมว่าเรื่องนี้อยู่ที่เรามากกว่าว่าจะเลือก