ถ้าตอนอยู่บ้าน ก็ร้านหนังสือ นั่งรถเมล์กินลมไปต้นสายสุดสายบ้าง

เปลี่ยนเส้นทางรถเมลล์กลับบ้านบ้าง นั่งอ้อมหน่อยแต่ได้เห็นผู้คนแปลกๆ วิวใหม่ๆ บ้าง

เวลาเครียดเราชอบมองอะไรที่เคลื่อนไหวผ่านลานสายตา

ไม่ได้นั่งรถก็นั่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา มองสายน้ำที่ไหลไป ต้องไหลออกจากตัวด้วยนะ

จึงรู้สึกเหมือนสิ่งที่หนักๆ ในใจมันลอยออกไปจากตัวเรา ...