และที่ผมอยากจะบอกความจริง ให้คุณรู้ ว่าทำไมผมถึงตอบแบบนั้น..??

ก็คือ ผมเคยโดนทรยศ และหักหลังมาก่อน ไม่ว่ามาจากเพื่อนฝูง หรือแม้กระทั่งคนรัก หรือแฟน

ผมเข้าใจครับ ว่ามันผ่านไปแล้ว แต่มันก็กลายเป็นความทรงจำที่เจ็บในใจของผม ยากที่จะลืมจริงๆ

มันคือ ความเจ็บที่ยากจะลืม

ถึงพยายามลืมมัน หรือพยายามอโหสิกรรมให้

แต่เมื่อได้เจอสิ่งที่ทำให้อดนึกถึงมันไม่ได้ อย่างเช่นคำถามเรื่องแฟน หรือเรื่องเพื่อน ที่มันมากระทบแทงใจดำของผม

เพื่อนที่ทำงาน น่ะ ใช่ เพื่อนในสังคม น่ะ ใช่ ทุกคนมันต้องมีอยู่แล้ว

แต่จุดจริงๆ ผมที่บอกมาว่าไม่มีเพื่อนฝูง ไม่มีคนรัก นั่นมันก็หมายถึง การไม่มีคนจริงใจ หรือคนซื่อสัตย์ต่อกัน นั่นเอง....

และทำให้ผม ไม่กล้าเปิดใจเข้ามาอีกเลย ด้วยความคำว่า เข็ด และขยาด ไงล่ะครับ

ขอแค่คุณ ไม่ทำอะไรในทางที่ไม่ดี และให้ความจริงใจต่อกัน ก็พอแล้วล่ะครับ

ผมไม่ต้องการอะไรมากมาย หรือเยอะอะไรหรอก และไม่ชอบพิธีรีตรองอะไร ผมไม่ใช่คนถือตัว

แต่เป็นคนที่เกิดมาทำคุณคนไม่ขึ้น ต่างหากล่ะครับ คุณประพันธ์ พ.

ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับมิตรภาพ ยินดีที่ได้รู้จักกันแบบจริงจัง หากคุณไม่เบื่อไอ้คนเดียวดาย คนนี้....