จ้ะ จะทำให้สมดุล ระหว่างรักตัวเอง เมตตาตัวเอง

ที่ผ่านมาเรารักตัวเองน้อยกว่าเมตตาคนอื่น

คิดแค่ยอมลำบาก อุทิศตัวเองเพื่อช่วยโอบอุ้มคนอื่น

ไม่ให้มีเวลาไปทำสิ่งไม่ดี สุดท้ายพอเราเผลอหรือไม่อยู่ เขาก็ทำสิ่งที่ไม่สมควรจนตัวเองเดือดร้อนทุกที เดี๋ยวนี้เราก็ไม่เข้าไปช่วยเหลือแล้ว เขาก็ทำเหมือนว่าสิ่งที่เราทำไม่มีค่าอะไร อาจเป็นเพราะเขาไม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำ เขาเป็นอยู่ คือ สิ่งไม่สมควรทำ ไม่สมควรเป็น เขาเลยไม่รู้สึกว่าเราช่วยเขาอย่างไร เราเลยวางมือแล้ว สุดแต่บุญกรรมของเขาก็แล้วกัน ที่ผ่านมาเรานับว่าเราโปรดไปมากแล้ว บัวไม่ยอมงอกพ้นน้ำก็ต้องปล่อยมือเสียที