เคยค่ะ ออกแนว มโนไปเองซะมากกว่า >>> จะบอกให้นะคะ ว่าขั้นตอนมันเป็นแบบไหน

ครั้งแรกมักจะเริ่มต้นเริ่ดค่ะ พอท้ายมามักพลาดอย่างไม่น่าเชืี่อบางครั้งการที่เราเริ่มรู้จักใครสักคนแบบไม่รู้หน้า แต่รู้ความคิดของคนคนนั้น มันทำให้เราก้าวข้ามขั้นตอนการตัดสินกันอย่างผิวเผินด้วยตาเปล่า ใช้ความรู้สึกล้วนๆ ทำไมถึงพิเศษมากกว่า จุดแรกคุยผ่านเน็ตมีอะไรให้ลุ้นเยอะมาก อยากรู้จังนะตัวตนที่แท้จริงจะเหมือนตัวอักษรที่เขาระบายให้เห็นมั้ยหนอ หน้าตาส่วนสูงของเค้าจะหล่อหรือสวยกว่าที่เราจิ้นไว้ป่าวน๊า หน้าที่การงานฐานะทางบ้านรวยหรือจน สรุปพิเศษตรงไหนก้อตรงที่มันท้าทายเพราะต้องลุ้น บางทีทำให้ใจจดจ่อกับเค้าได้มากเรื่อยๆ การที่จดจ่อกับใครอยู่เรื่อยๆทุกวันๆเค้าเรียกว่า มโนถึงคนรักนั่นเอง อิอิ กฎแรงดึงดูดระหว่างกันของจริงๆเลย ไอ้แรงดึงดูดมันทำให้รู้สึกดีแบบประหลาดๆ

อุปทานคู่ไปว่ารักกันมากมาย ก็เพราะความสุขจากการเปิดจิ๊กซอว์ค้นหาให้ถึงที่สุดนั่นเอง ยิ่งคบกันแบบไม่เคยเจอกันยิ่งนานเท่าไหร่ ความผูกพันมันยิ่งแน่น ทุกอย่างคลี่คลายจะบวกจะติดลบก้อวันที่เจอกันจริงๆ บางคนไปต่อได้ บางคนถึงกับเกลียดหน้ากันไปเลยก้อมี ถ้าอย่างหลังเนี้ยมันทำให้ใครหลายคนถึงกับปิดกั้นรักแบบมโนไปเลยก้อมีนะคะ

สรุปความรู้สึกอบอุ่นใจทางเน็ตความวาบหวามกับคำพูดเล็กๆน้อยๆที่แสดงความอาทรผ่านเน็ต เสน่ห์น่าติดตามของคนที่เราไม่รู้ว่าตัวจริงเป็นอย่างไร หรือแม้กระทั่งว่าเค้าคนนั้นมีตัวตนมั้ย รึว่าเค้าจะใช่คนคนเดียวกันรึป่าว ยังงัยมันก้อทำให้เรามีความสุข พูดคุยเปิดอก ระบายได้อย่างสบาย พอใจก้อคบต่อ วันไหนไม่ใช่ก้อเลิกคุย ห่างๆกันไป ไม่มีอะไรผูกพันกัน มันง่ายดีนะกับบางคน แต่กับอีกคนอาจรู้สึกไปมากกว่านั้นซะแล้ว เจ็บซิแบบนี้ น่าแปลกสำหรับเราอย่างนึง ครั้งนึงเราได้เจอตัวจริงแต่เรากับไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเหมือนกับที่เคยรู้สึกยามแชทกันผ่านเน็ต มันว่างเปล่า วันนั้นถึงให้คำตอบตัวเองไปว่า ขำดี ต่อไปก้อท่องไว้อย่ามโนเอาเองอีกนะ วันนี้ปิดกั้นหมดล่ะ จบเลยรักออนไลน์ หันมาคุยกับคนจริงๆดีกว่าค่ะ