คุณเคยมีความรู้สึกดีๆ กับคนที่อาจไม่มีอยู่จริง บ้างไหมครับ?

คุยทางเน็ต เด็ดสะระตี่ ดีขนาดไหน

จะทาง Line หรือไอดี มีให้เห็น

ทุกสิ่งล้วน ป่วนมโน หรือแสร้งเป็น

หากใจเย็น ลองหยุดคิด สักนิดนึง

โลกความจริง สิ่งควรรู้ มีสู้เยอะ

อย่าเลอะเทอะ แค่เพียงกรอบ รอบสี่เหลี่ยม

ใจมนุษย์ ยากลึกได้ หากไม่เจียม

อาจโดนเสี้ยม เหลี่ยมมนุษย์ หยุดมโน

ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกดีๆ นะคะ

เช่น ในกูรู มีพี่สาว พี่ชายหลายคนที่เกดชอบ

เพื่อนสาว ขอเอ่ยชื่อนะ พี่ปลา พี่แพร พี่แก้ว พี่พัน พี่ภูมิ

ไซคี โบว์ อิซซี่ และ หลายๆคน ที่เค้าอาจไม่ได้มาเล่นที่นี้

และทุกคนในเว็บนี้ เกดแสดงความสนิทสนม แต่ถ้าเค้าไม่รับ ก็ไม่แคร์

และเพื่อนในเฟสบางคนไม่ใช่เพื่อนในชีวิตจริงเกด แต่เค้าก็ทักทายเกด ติดต่อเกด เกดก็นับว่าคือเพื่อนดีๆ (บางคนมีโอกาสเจอตัวกันจริง)

แต่แนวมาจีบ หรือคิดจะเป็นแฟน เกดก็เจอนะ ในแอพแชต

คุยกันถูกคอ คุยกันทุกวัน เพราะเราไม่ได้สนใจหน้าตา เราคุยและแลกเปลี่ยนความคิด มุมมอง พอคุยกันบ่อยๆ เออคนนี้ความคิด ทัศนคติดีจัง (ส่วนใหญ่เจอแต่เด็กต่างชาติ เพราะไม่คุยกะคนแก่กว่าอันตราย) แล้ววันนึงเค้าหายไป บางคนเกดก็ไม่ใส่ใจอะไร คิดว่า นี่คงเรียกว่าตีตัวออกห่าง เจอคนใหม่ แล้วมั้ง แต่ ผช บางคนที่แบบเราเข้ากันได้ดี เรารู้สึกดีๆไปแล้ว อยู่ๆก็หาย แต่ไม่แน่ใจว่ายุ่งหรือไง เกดก็แปลกใจตัวเองนะ คิดถึงเค้าคนนี้อยู่ลึกๆ (แต่ไม่คิดคบ ผช ในเน็ต หรือมาจากเน็ตเป็นแฟนนะ ไม่เอาอะ ไม่ชอบคิดมาก แค่เวลาแชต กับผญ ไม่ค่อยชอบแชตกะเรา มี ผช แหละที่นานพอคุยกันนานเริ่มจากเพื่อน มันก็เหมือนจดจ่อกะเค้าคนนั้น ตอนนี้เกดเลิกแชตและ เพราะรู้แล้ว แก่นแท้ของโลกออนไลน์ พบมิตรดีง่ายกว่า ดีนะที่สู้ความจริงว่า เราไม่ได้อยากรักใครนี่ เราจะไปแชตกะเค้าทำไม เพราะทุกคนที่มาแชตอยากมีแฟน ความต้องการมันสวนทาง เค้าก็จะได้ไม่เสียเวลา เราแค่อยากมีเพื่อนต่างเพศธรรมดา) ทุกวันนี้แค่เล่นเว็บถามตอบ จบแล้วก็จบกัน ชีวิตทางโลกเราเยอะกว่า สำคัญกว่า และไปให้ความสำคัญเพื่อน ครอบครัวในจุดนั้นดีกว่า แต่เพื่อนจากออนไลน์มันก็เพื่อนเราจริงๆในโลกความจริงด้วยนะ แมวที่ไหนจะมานั่งพิมพ์เนอะ

แต่ถ้าแบบพี่พันเจอ เกดไม่อยากคิด ไม่อยากคิดไปเอง

ถ้ารู้ตัวว่าเค้าคือใครจะทักก่อน ถ้าใช่ก็ถามเหตุผล ทุกอย่างที่เราสงสัย เราคิดมาก เราจะได้จบๆ ไม่ค้างคาจ้า และก็สุดแต่เค้า

เพลงที่แปะมา ชอบมาก ได้รางวัลด้วยนะ

ผมจะ...รู้สึกดีๆกับทุกๆคนครับ ส่วนการมีตัวตนของอีกฝ่ายหรือไม่ แม้รูปลักษณ์จะผิดแปลกไป ..ก็ไม่กระทบต่อความรู้สึกดีๆครับ

เคยคุยแน่นอนค่ะ

.............................. หลายคนอยู่นะ แต่ส่วนมากเป็นการทักทาย ถามทุกข์-สุข กันซะมากกว่า

.......... มีความรู้สึกดีๆๆ และมีความสุขนะค่ะ ...

..สวัสดีวันอังคารสีชมพูค่ะ ...พี่พันธ์

เคยค่ะ ออกแนว มโนไปเองซะมากกว่า >>> จะบอกให้นะคะ ว่าขั้นตอนมันเป็นแบบไหน

ครั้งแรกมักจะเริ่มต้นเริ่ดค่ะ พอท้ายมามักพลาดอย่างไม่น่าเชืี่อบางครั้งการที่เราเริ่มรู้จักใครสักคนแบบไม่รู้หน้า แต่รู้ความคิดของคนคนนั้น มันทำให้เราก้าวข้ามขั้นตอนการตัดสินกันอย่างผิวเผินด้วยตาเปล่า ใช้ความรู้สึกล้วนๆ ทำไมถึงพิเศษมากกว่า จุดแรกคุยผ่านเน็ตมีอะไรให้ลุ้นเยอะมาก อยากรู้จังนะตัวตนที่แท้จริงจะเหมือนตัวอักษรที่เขาระบายให้เห็นมั้ยหนอ หน้าตาส่วนสูงของเค้าจะหล่อหรือสวยกว่าที่เราจิ้นไว้ป่าวน๊า หน้าที่การงานฐานะทางบ้านรวยหรือจน สรุปพิเศษตรงไหนก้อตรงที่มันท้าทายเพราะต้องลุ้น บางทีทำให้ใจจดจ่อกับเค้าได้มากเรื่อยๆ การที่จดจ่อกับใครอยู่เรื่อยๆทุกวันๆเค้าเรียกว่า มโนถึงคนรักนั่นเอง อิอิ กฎแรงดึงดูดระหว่างกันของจริงๆเลย ไอ้แรงดึงดูดมันทำให้รู้สึกดีแบบประหลาดๆ

อุปทานคู่ไปว่ารักกันมากมาย ก็เพราะความสุขจากการเปิดจิ๊กซอว์ค้นหาให้ถึงที่สุดนั่นเอง ยิ่งคบกันแบบไม่เคยเจอกันยิ่งนานเท่าไหร่ ความผูกพันมันยิ่งแน่น ทุกอย่างคลี่คลายจะบวกจะติดลบก้อวันที่เจอกันจริงๆ บางคนไปต่อได้ บางคนถึงกับเกลียดหน้ากันไปเลยก้อมี ถ้าอย่างหลังเนี้ยมันทำให้ใครหลายคนถึงกับปิดกั้นรักแบบมโนไปเลยก้อมีนะคะ

สรุปความรู้สึกอบอุ่นใจทางเน็ตความวาบหวามกับคำพูดเล็กๆน้อยๆที่แสดงความอาทรผ่านเน็ต เสน่ห์น่าติดตามของคนที่เราไม่รู้ว่าตัวจริงเป็นอย่างไร หรือแม้กระทั่งว่าเค้าคนนั้นมีตัวตนมั้ย รึว่าเค้าจะใช่คนคนเดียวกันรึป่าว ยังงัยมันก้อทำให้เรามีความสุข พูดคุยเปิดอก ระบายได้อย่างสบาย พอใจก้อคบต่อ วันไหนไม่ใช่ก้อเลิกคุย ห่างๆกันไป ไม่มีอะไรผูกพันกัน มันง่ายดีนะกับบางคน แต่กับอีกคนอาจรู้สึกไปมากกว่านั้นซะแล้ว เจ็บซิแบบนี้ น่าแปลกสำหรับเราอย่างนึง ครั้งนึงเราได้เจอตัวจริงแต่เรากับไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเหมือนกับที่เคยรู้สึกยามแชทกันผ่านเน็ต มันว่างเปล่า วันนั้นถึงให้คำตอบตัวเองไปว่า ขำดี ต่อไปก้อท่องไว้อย่ามโนเอาเองอีกนะ วันนี้ปิดกั้นหมดล่ะ จบเลยรักออนไลน์ หันมาคุยกับคนจริงๆดีกว่าค่ะ

เคยมีนะคุยจนสนิทสนม คุยจนเหมือนเป็นคนในครอบครัว แต่ในโลกความจริงเราไม่กล้วหวังมากนักหรอก เพราะสิ่งที่พูดคุยผ่านสังคมออนไลน์เป็นแค่หนึ่งในล้านๆ บุคลิกของเขาเท่านั้น ตอนที่คุยกับเราเขาสบายใจ ปกติสุข ไม่ได้มีความเครียดหรือปัญหาให้คิดหนัก ไม่มีการทำให้เขาหงุดหงิด เราไม่เคยเห็นมุมขณะเขาหงุดหงิด ไม่พอใจ ไม่เห็นมุมที่เขาใจคับแคบ ไม่เห็นมุมที่เขาโหดร้ายกับสัตว์หรือผู้ที่อ่อนแอกว่า ไม่เคยเห็นเขาตอบโต้คนที่เขาไม่พอใจ หรือล้ำเส้นของเขา ไม่ได้เห็นอะไรๆ อีกหลายอย่าง ที่อาจทำให้เรารับรู้ความเป็นตัวตนของเขาครบทุกด้าน

คนเรามักมโนด้วยความหอมหวานว่าเขาต้องดี เขาต้องเพอเฟคตามที่เราได้คุยในมุมเดียวนั้น เสียงเขาคงเพราะและบ่งบอกถึงความใจดี สุภาพ นุ่นนวล สารพัด ที่เราจะมโนไปได้ เพราะ การอ่านตัวอักษร เราเองแหละที่กำหนดน้ำเสียง ท่วงทำนองการพูด ใบหน้า(ว่ายิ้มละไม) เราเองแหละที่จิน(ตนาการ)ไปว่าเขาอ่อานโยน ไม่มีใครจินตนาการถึงคนที่เรารู้สึกดีว่าเป็นคนพูดกระโชกโฮกฮากหรอก ....

แต่พอได้เจอตัวจริง หรือได้คบหากันจริงๆ ขึ้นมา ได้เห็น ได้ยิน ได้รับรู้ความเป็นตัวตนจริงๆ ของคนนั้น ซึ่งอาจไม่ตรงกับที่เราจินฯไว้ เลยผิดหวัง โหวงเหวง แต่ถ้าใครโชคดี พบว่าคนนั้นตรงตามที่จินไว้ ก็สุขใจ และคบหาเป็นเพื่อน แฟน คนรัก คู่ครองได้ ซึ่งเกิดขึ้นได้จริงแม้มีเพียงเล็กน้อยก็ตาม

แล้วพี่พันธ์เจอแบบนี้แล้ว กล้าคบใครใกล้ชิดแบบนี้อีกหรือเปล่าจ๊ะ ... แชร์ให้ฟังหน่อยได้มั๊ย?

โหวมีแต่คนตอบดีดี อิอิ

เอาเป็นว่า คล้ายน้องเกดนะ คนที่รู้สึกดีดี ก็คุยต่อไป แบ่งปันมิตรภาพกันต่อไป ส่วนคนทีผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

เก็บไว้แค่ความทรงจำก็พอแล้วคะ มีพบย่อมมีจากกันไป ทุกอย่างเปลี่ยนไปคะ

เคยค่ะ ... แต่ก็ถอยออกมา เพราะรู้สึกว่าเล้ำเส้นเกินไป < ========== นั่นมันอดูดผ่านไปแล้ววววววววววววววว

ปัจจุบันนี้เพื่อนทั้งนั้นที่สนิทกันจริง ๆ เคยคุย skype เคยโทรศัพท์หากันบ่อย ๆ ปัจจุบันนี้ก็ยังคุยกันในเฟส

ทั้ง ๆ ที่เริ่มมาจากกลุ่มแก๊งค์ ก๊วน กูรูค่ะ มิตรภาพนี้มันอยุ่ทุกที่จริง ๆนะคะ สามารถสนิทกันได้ คุยกันได้สนุก ๆ ทั้ง ๆ ที่

ไม่รู้จักกันในโลกความจริงเลย

มีสาวมาชอบผมด้วย

เคยค่ะ สมัย MSN ฮิตๆติดลมบน ชอบคุยกับหนุ่มๆต่างชาติ แบบอยากมีแฟนเป็นผล apple 555

อยากได้ลูกหน้าตาหน้ารัก ฉลาดๆ จะเทรนให้เป็นซุปตาร์ แอร์ นางงาม...

คุยสนิทสนมด้วย วีดีโอคอล คุยกันแบบดึกดื่น งานการนี่หลบไว้ก่อน...เวลาต่างกันก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้เพื่อตื่นมาแชท

แล้วก็ได้รู้จักว่าที่สะไภ้อินเตอร์อยู่ 2-3 คน ได้ทักทายปรึกษาปัญหาหัวใจกัน

ทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นมิตรภาพที่ดีมากๆ ไม่มีวันลืมเลือน

เคยรู้สึกดีกับคนๆหนึ่งค่ะ

เขาก็บอกว่าลองคบกันไหม เราก็ชอบเขามากๆด้วย แต่ว่าเราอยู่ไกลกัน เราปากเเข็งบอกว่าชอบแบบพี่ชาย

เขาเป็นนักดนตรีค่ะ พี่เขาคุยสนุก ทำให้เรายิ้ม บอกตรงๆช่วงนั้นโลกทั้งใบเป็นสีชมพู แต่ก็นะเราก็ไม่บอกเขาว่าเราชอบ เราคุยกันนานมากกกกกกกก เขาก็เล่าเรื่องส่วนตัว เรื่องเรียน เรื่องรัก บลาๆๆๆ

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กลับไปคบแฟนเก่า

เราเสียใจก็เลยปิดเฟสไม่เล่นพักนึ่ง แล้วพอเปิดเฟสมาอีกทีเขาก็ลบเราออกจากเพื่อน

เราก็ส่องเฟสเขานะ เหมือนจะเลิกกับแฟนแล้ว

บางครั้งก็นึกถึง บางครั้งก็ลืม

ที่ผ่านๆมา. ไม่เคยมีใครที่คุยแล้วถูกใจเท่าคนนี้เลย

ปล. เรามั่ว

เคยครับ เพราะผม Imagine สูง แล้วพี่พันธ์ละครับอยากได้ความรู้สึกดีๆจากผมบ้างมั้ย

ในเน็ตไม่เคยนะ เพราะรู้อยู่ว่ามันเฟคง่ายขนาดไหน ขนาดเจอกันต่อหน้ายังเชื่อ

ไม่ค่อยได้ นับประสาอะไรกะในเน็ต อย่าไปเชื่อจริงจังมาก ก็เหมือนทีวี วิทยุแหละ

เชื่อหมดได้รึ 555