เล็กๆน้อยๆใหญ่ๆกลางๆภูมิใจหมดเลยคะ ทําทุกครั้งที่มีโอกาส ทําแล้วไม่เดือดร้อนตัวเองจะทําทันทีเสมอๆ บางทีก็ภูมิใจตัวเองมากไปจนกลายเป็นคนน่าหมั่นไส้ (เพื่อนบอก) 555+ แต่ถ้าเห็นคนอื่นทําดี หนูกะชอบชื่นชมเขาเหมือนกัน ไม่ได้ยอนะ ชมเขาแล้วใจเราจะเบาๆสบายๆใจ อย่างเรื่องพี่ยูก็น่าชื่นชมคะ แม้จะไม่ตั้งใจ แม้จะเล็กๆน้อย พอนึกถึงมันก็สร้างความสุขได้ ยังไงก็ถือเป็นเรื่องงดงาม ส่วนเรื่องของนุ ทําความดีเล็กน้อยๆบ่อยมาก ใหญ่ๆนานๆทําที ภูมิใจทุกอย่าง คุยมากก็จะว่าสร้างภาพ 555+ เพราะความชั่วก็เคยทํา เอิกๆ เอาเป็นว่า ที่ภูมิใจที่สุด ก็น่าจะเป็นการกตัญญูต่อบิดรมารดา