ตอบแล้ว 8 ปีที่ผ่านมา
นานมาแล้ว..
ผมขึ้นรถเมล์พร้อม พระสงฆ์ ที่อายุมากแล้ว
ผมให้ท่านขึ้นก่อน ผมขึ้นตาม ยืนห่างจากท่านพอประมาณ
รถเมล์ ไม่แน่นมากนัก แต่ไม่มีที่ว่างสำหรับนั่ง
รถเมล์วิ่งไปได้ 2-3 ป้าย ก็ไม่มีใครลุกให้ท่านได้นั่ง
รถเมล์เบรคอย่างกระทันกัน กลางถนน ทุกคนคงตกใจรวมถึงผม
คนขับรถเมล์ ลุกจากที่นั่งคนขับ แล้วตะโกนเสียงดังฟังชัดว่า...
เอ้า..มนุษย์ทั้งหลาย ใคร ? ก็ได้ ลุกให้หลวงพ่อนั่งหน่อยได้มั๊ย ?
หลวงพ่อท่านตอบว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยว อาตมา จะลงป้ายหน้าแล้ว
ผมเลยจำใจต้องลงป้ายเดียวกับท่านเพราะ ใจมันหดหู่.
คนไทย ( บางคน )....... แมร่ง ช่างแล้งน้ำใจจริงๆ
*** หากผมใช้คำพูดรุนแรงต้องขอโทษด้วย.
+1 โหวต · 0 ตอบกลับ