ส่วนตัวเรานะ ไม่ชอบให้ใครมาปลอบ

มาเห็นน้ำตา มารู้ว่าเรากำลังเปราะบาง

แค่อยุ่ใกล้ๆ ให้พอมองเห็นว่าเค้าอยู่เคียงข้างเรา

เขายังห่วงใย ไม่ต้องมาห่วง หรือทุกข์กับเรานะ

เดี๋ยวเราหายเอง เราแค่อยากร้องไห้เงียบๆในห้องน้ำคนเดียว

ส่วนการจะปลอบใคร ก็คงดูแต่ละคนเป็นคนแบบไหน

รวมทั้งตัวเราเป็นคนแบบไหน

เพื่อนบางคนชอบให้ฟังที่เค้าระบาย ฟังแล้วก็ยิ้มๆ ไม่ต้องพูดหรือแนะนำอะไร

คนบางคนชอบให้ซบไหล่ กอดเค้า กอดมันทั้งๆที่ร้องไห้หรือหมดแรง

และบอกว่าไม่เป็นไรนะ

รวมๆคือ เข้าใจเค้า อยู่เป็นเพื่อน

พอเค้าดีขึ้น ค่อยทำให้ขำก้ได้ พาไปหาอะไรกิน หรือเดินเล่น

แต่ถ้าใครที่รู้ตัว่าชอบสอนสั่ง พูดแรงๆ คิดว่าจะดึงสติ หรือเอาแต่พูดแง่ร้าย

แบบ โอ๊ยแก จะทุกข์อะไรหนักหนา โอ๊ยเธอแค่นี้ไม่ลำบากหรอก

มีคนอื่นที่ลำบากกว่าเราอีก จะมัวนั่งเครียดทำไม

นั้นหน่ะยิ่งแย่ เหมือนมาซ้ำเติม เหมือนยิ่งพัง ถ้าแบบนี้ อยู่เฉยๆพอจ้า

เราว่าคำไหนๆ ที่บอกให้คนฟังรู้ว่า

เราเข้าใจ เราอยู่ข้างๆ เราไม่มองเค้าแง่ร้าย

เราพร้อมจะเป็นเพื่อน สบายใจได้เลย

พวกคำว่า ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวอะไรๆก็ดีขึ้น

เป็นอย่างไรบ้าง โอเคมั้ย