ต่างกันคือ เขียนไม่เหมือนกัน ( ล้อเล่นครับ )

ตอบจริงๆคือ......

กฐิน,ผ้้าป่า เป็นช่องทางในการทำบุญของญาติโยมด้วยผ้าจีวรเช่นเดียวกัน ส่วนที่ต่างกันมีดังนี้

กฐิน = เป็นการทำบุญที่เนื่องด้วยกาล คือมีเวลาเฉพาะ(เพียงแค่ช่วงหลังออกพรรษาเท่านั้น) พระพุทธองค์ ตรัสว่าเนื่องด้วยมีเวลาเฉพาะอานิสงค์จึงมากกว่าช่วงเวลาปกติ

ผ้้าป่า = เป็นการประยุกต์ของ พระและผู้ที่ถวาย จุดเริ่มต้นเริ่มจากการที่พระพุทธองค์ตรัสสอน นุ่งห่มผ้าบังสกุล คือ การนุ่งห่มผ้าที่หาเจ้าของมิได้ เช่นผ้าตามกองขยะที่ชาวบ้านทิ้ง หรือ ผ้าห่อศพ ภิกษุในสมัยพุทธกาลจะเก็บมาย้อมเย็บเป็น จีวร สบง ไว้นุ่งห่ม

อีกทั้ง ทรงให้พระปฏิบัติในธุดงควัตร 13 ข้อ (ข้อปฏิบัติเพื่อเผากิเลส) 1ใน 13 ข้อนั้นมีข้อนึงเรื่องใช้จีวรที่คลุกฝุ่นฯ เป็นวัตร

แต่ในปัจจุบันที่ เราเห็นเป็นต้นมะขามพร้อมถัง และมีชะนีห้อย นั้นแสดงอนุโลมของผู้ถวายให้เห็นว่า เป็นผ้าที่เขาทิ้งแล้วอยู่บนต้นไม้(ถังมะขาม) จะสังเกตุได้ว่า ผ้าป่านั้น พระท่านไม่ต้องรับประเคน เพียงแต่ท่านเข้าไปรับและพิจารณาบังสุกุลได้โดยไม่ต้องมีผู้ถวาย ทั้งนี้ไม่รวมในส่วนของบริวารผ้าป่า(ส่วนควบ)

บริวารผ้าป่า(ส่วนควบ) - ในยุคปัจจุบันส่วนมากเป็นเงิน โดยขึ้นอยู่กับผู้รับนั้นจะพิจารณารับหรือไม่เป็นส่วนตัว แต่หากจะพิจารณาจากศีลภิกษุแล้ว ท่านรับไม่ได้เป็นการผิดวินัย

ส่วนเรื่องของประสบการณ์นั้น คือ จะเป็นเจ้าภาพร่วมมากกว่า สำหรับทอดกฐิน และผ้าป่า

ส่วนงบประมาณและลงทุนอะไรนั้น ผมคงตอบได้เลยว่า จำไม่ได้แล้วจริงๆ

เพราะเคยเป็นเจ้าภาพร่วมนานมากแล้ว เมื่อหลายๆปีก่อน....