ก็มั่นใจนะ

ยังไม่ได้สำรวจตัวเองที่ความรู้สึก หรือความคิด

แต่เราพยายามจัดสรร แยกแยะความสำคัญ

จัดระบบเรื่องราวว่าจำเป็นต้องเก็บเป็นอารมณ์

หรือปล่อยผ่านไปให้ผ่านไปเลย เช่น ความโกรธ

จากนั้นก็จะไม่เก็บมาโกรธซ้ำไปซ้ำมา

โกรธแล้วก็จบ จากนั้นก็เริ่มใหม่

แต่ไม่ค่อยเกลียดคน

แสดงว่าความรู้สึกที่ไม่ดีจะเปลี่ยนเป็นความคิดที่ดีได้รวดเร็วสิ

คนเราไม่อาจแสดงความรู้สึกได้ทุกครั้ง

หรือทุกความรู้สึกที่เกิดขึ้นหรอก

เพราะไม่ยุติธรรมสำหรับคนอื่นที่ต้องรองรับอารมณ์

หรือรับรู้ทุกความรู้สึกของคนอื่น

อีกอย่างหนึ่ง

ความรู้สึกที่ไม่ดี ก็ไม่ควรปล่อยมันออกไป

ด้วยวิธีแสดงออกกับคนอื่น

ใครๆ ก็อยากรับรู้เรื่องดีๆ เรื่องที่ทำให้สบายใจ

ไม่ใช่เหรอ

.

แต่ทุกสิ่งที่แสดงออกหรือเก็บไว้

ก็เป็นตัวเราจริงๆ ไม่ได้แสร้งเป็น

ไม่แสดงออกถึงความรู้สึกที่แท้จริงเช่นนั้นฤา

ก็ไม่ทุกคนหรอกนะ

คนใกล้ชิดเรา ก็คงมองเห็นได้บ้าง

บางทีเราก็เผลอแสดงออกไปเหมือนกัน

และหลายๆ ที เราก็ตั้งใจให้เขารู้บ้าง

ไม่แสดงออก ผู้คนรอบข้างได้เห็นแต่ข้อดีหรือ

ไม่หรอก

เราก็ปุถุชนคนธรรมดา

มีร้อน มีหนาว มีหงุดหงิด มีโกรธ

มีรำคาญ และอื่นๆ แหละ

เพียงแต่พยายามไม่แสดงออก

และพยายามขจัดมันออกไปไว ไว

ไม่อยากให้มีอิทธพลเหนืออารมณ์ดีๆ

แสดงว่าเป็นคนที่ไม่หงุดหงิดกับทุกเรื่องในชีวิต

เรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องไกลตัว

เรื่องบางเรื่อง เป็นเรื่องที่เราแก้ไขคนเดียวไม่ได้

เรื่องบางเรื่องสามารถจางหายไปกับกาลเวลา

เรื่องบางเรื่องต้องใช้ความนิ่งสงบความเคลื่อนไหว

เพราะฉะนั้น

เรื่องบางเรื่องที่เป็นแบบที่กล่าวมานั้น

ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องใช้พลังงานไปจัดการ

แล้วก็ไม่ได้สำคัญจนเราต้องให้ความสำคัญ

หรือเอาใจไปจับจ้อง จนส่งผลให้หงุดหงิดเสียอารมณ์ เก็บพลังงานไปใช้และให้ความสนใจ

กับเรื่องที่น่าสนใจดีกว่าจ้ะ

หรือควรปล่อยให้เวลาของชีวิตที่เหลือต้องเสียไปกับการอดทนกับคำที่เลื่อนลอย

อย่าเพิ่งรำคาญสิจ๊ะ

รำคาญง่าย รำคาญบ่อย

เดี๋ยวจะเป็นคนหัวร้อน หงุดหงิดง่ายนะคุณ

รำคาญมากกับคำว่าช่ายและมันคือสิทธิ์ของคนพูด คนฟังอย่างฅนคงไม่ทนฟัง

เราว่าแค่คำติดปาดเขาแหละ

อย่างบางคนติดคำว่า “ช่าย”

ทั้งๆ ที่เราฟังมาตลอด ยังไม่มีใครพูดอะไรซักคำ

เขาพูด พูด พูด แล้วหยุดหายใจแพรบ

จากนั้นก็ พูดเองว่า “ ช่าย “

ดาราเป็นบ่อยมาก ลองสังเกตดู

เจอเยอะมากจึงไม่ชอบ ด่าในเวลาโกรธมันสมเหตุสมผล ด่าเป็นภาษาพูดคุยปกติ มันฟังแล้วหงุดหงิด ใครๆ ก็ชอบสิ่งที่ดี ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องฟังคำพูดที่แย่

คุณไม่เคยเจอคนพูดคำสบถคำเหรอ

เราเคยเจอบ่อยไป คนที่พูดกับเพื่อนนั้น

ยิ่งเวลาผู้ชายคุยกันนี่มาเป็นกระทงสายเลย

คำหยาบพอเข้าใจเมื่อใช้ตอนโกรธตอนด่า ไม่เข้าใจที่เอามาใช้ในอารมณ์พูดคุยธรรมดาปกติ

เราไม่ชินกับการใช้คำหยาบ

โชคดีที่เพื่อนเราก็ไม่ใช้ตรรกะเช่นนั้นต่อเรา

แม้ตัวเขามักจะปล่อยสัตว์เลื้อยคลานออกมาบ่อยๆ

เราเป็นเหมือน แอ๊บ ทักษอร

ที่ไม่พูดหยาบ แต่ใช่ว่าจะฟังไม่ได้