เวลาคุณไปสมัครงาน เคยเจออะไรหลายๆ รูปแบบบ้างไหมครับ

เคยเจอป่ะ ที่ถามว่า ตอนที่คุณเดินเข้ามาภายในบริษัท เสาไฟฟ้า มีกี่ต้น บันไดมีกี่ขั้นอ่ะ??

55

มีอีกนะ ถามว่า เดบิต เครดิตคือไร

ตอบ..เดบิตคือการลงบัญชีด้านซ้ายมือ เครดิตคือการลงบัญชีด้านขวามือ ...จบ 555

โชคดีเราไม่พบเหตุการณ์แปลกหรือย่ำแย่เช่นนั้น

จากสิ่งที่ปรากฎ แสดงว่า คนสมัครมากว่าตำแหน่งงานที่รับ สังคมของการแข่งขัน อีกสักพักสังคมวัยทำงานจะลดลง คราวนี้ ความต้องการคนจะมากกว่าจำนวนคนสมัครงาน เป็นวัฏจักรหมุนเวียนไม่สิ้นสุด

เมื่อก่อนก็เจอประมาณนี้แหละ แต่อาจจะแตกต่างในรายละเอียดบ้างนิดหน่อย เช่น

บางคนก็แนะนำต่อ ว่า เสียดายความรู้ความสามารถ หาที่อื่นที่ดีกว่านี้ดีกว่า ไปเรียนต่อดีกว่า

มีอีกแบบ คือ ถ้าเกิดเราได้ทำในบริษัทที่ค่อนข้างใหญ่และมีชื่อเสียงมากๆ แล้วเราไปสมัครกับอีกที่

ที่อยู่บริเวณใกล้เคียง หรือผู้บริหารหรือฝ่ายบุคคลรู้จักกัน หรือทำข้อตกลงไว้ว่าจะไม่แย่ง พนง. กัน เค้าจะไม่รับเราเลย

อันนี้ไปสืบข่าวจากรุ่นพี่หลายสิบคน ที่เคยสมัครแล้วผ่านแล้วด้วย เซ็นต์สัญญาเรียบร้อย รับชุด กำลังจะเริ่มงานอยู่แล้ว

แต่เกิดโดนเบรคกลางอากาศโดยผู้บริหาร เพราะลาออกยกชุด พร้อมที่จะทำงานที่ใหม่

แต่ทำให้ที่เก่า เกิดสูญญากาศ ตำแหน่งงานว่างโดยพร้อมเพรียงกัน โดยมิได้นัดนัดหมาย

หลังจากนั้น พนง.จากบริษัทนี้จะโดนหมายหัวจากเหล่าบริษัทที่เสียหายตอนรับ พนง. ใหม่ ว่าจะไม่รับเด็ดขาด

แต่ภายหลังก็ทำความเข้าใจใหม่ว่า มันมีเรื่องของสมองไหล กับเรื่องธุรกิจบางอย่าง ที่บริษัทได้ตั้งกฎเณฑ์ขึ้นมาใหม่อีกว่า

หากลาออกจะต้องเซ็นต์สัญญาว่าไม่ทำงานที่มีความเกี่ยวข้องกับสายงานที่ทำอยู่ขณะนั้นโดยตรง

พูดง่ายๆ ว่าห้ามไม่ให้เอาประสบการณ์ที่ได้รับจากที่นี่ไปใช้ที่อื่น ภายในระยะเวลาที่กำหนด ซึ่งก็คงฟังดูแปลกๆใช่มั้ยหละ

แต่ปัจจุบัน เป็นคนสัมภาษณ์เสียเอง มีนัดสัมภาษณ์จากบริษัทอื่นบ้าง แต่ถ้าไกลก็ไม่ไป

แต่ถ้าใกล้ก็มีไปคุยบ้าง แต่ก็ไปเพื่อเปิดโลกกว้าง จะได้รู้มุมมอง แนวความคิดของคนอื่นบ้าง

หลายครั้งก็เหมือนไปเป็นที่ปรึกษาให้เค้าเสียมากกว่า

"พาตัวเองไปอยู่ในที่ที่มีคนเห็นคุณค่าของเรา

หรือไม่...ก็เลือกอยู่ในที่ที่เราเห็นคุณค่าในตัวเอง"

เหมือนคุณเลย

เพิ่มเติม ภาษาเป็นไง ไหนอันนี้ในแผนที่อ่านว่า