๑. พ่อเคยกล่าวว่า สังคมไทยนี้ เราอยู่กันมาด้วยการให้ แต่บัดนี้สังคมไทยเราหายนะวุ่นวาย เพราะ
เราให้กันน้อยลง หากรักพ่อ อย่าถามว่า ฉันจะได้อะไร แต่ถามว่า ฉันจะให้อะไร
๒. ไม่มีใครล่วงรู้ว่า คนที่เรารักมากที่สุด มีเวลาเหลืออยู่กับเราอีกกี่ปี ทางที่ดีเราไม่ควรรอลางสังหรณ์
แต่ควรทำดีกับคนที่เรารักที่สุด เท่าที่ทำได้ พึงคิดเสมอว่า วันนี้คือวันสุดท้ายในชีวิตเรา
๓. ความรักมีหลากหลายมิติ เช่น รักใคร่ปรารถนา รักเมตตาอารี รักมีแต่ให้ เราแต่ละคนต้องพัฒนา
ความรัก ให้สูงยิ่งๆขึ้นไป จนสุดท้ายสามารถรักคนได้ทั้งโลก โดยไม่เรียกร้องสิ่งใดๆตอบแทน
๔. ความรับผิดชอบ มาจาก ๒ คำ คือ รับผิดและรับชอบ คนส่วนใหญ่พอใจแต่การรับชอบ ไม่กล้าที่จะ
รับผิด โดยหารู้สักนิดไม่ว่า การรับชอบบ่อยๆ คือ ช่องทางที่จะหลงตัวเอง ส่วนการรับผิด คือ ช่องทาง
ในการพัฒนาตน ให้ดียิ่งๆขึ้นไป
๕. ถาม - ไม่สามารถให้อภัยบางเรื่องได้ เป็นทุกข์มาก? ตอบ - คุณรู้อยู่แล้วว่า การไม่ให้อภัย นำมาซึ่ง
ความทุกข์ วิธีให้อภัยที่ง่ายที่สุด คือ คิดว่า ที่ผ่านมาเป็นผลของกรรม และกรรมนั้นได้จบลงแล้ว
จากนี้ไป เราควรเริ่มต้นใหม่เสียที




ที่มา : SMS ธรรมะโมบาย โดย ท่านว.วชิรเมธี