คำถาม
ถามคำถาม

รองเท้าแตะเหยียบดวงจันทร์

คนข้างๆ.....................

เมื่อ 10 กว่าปีก่อน สมัยที่ผมยังอยู่ในยุคอนาล็อก

สมาร์ทโฟนและโลกโซเชียลยังไม่เกิดนะครับ

ก็ได้รู้จักรุ่นพี่คนหนึ่ง แกมาจากต่างจังหวัด

แล้วดิ้นรนสร้างเนื้อสร้างตัวในกรุงเทพ

ทำแต่งาน ไม่เที่ยวเตร่

แล้วก็มีฝันอยากเปิดแกลเลอรี่เล็กๆ

.

เราเคยทำโปรเจคร่วมกัน

ก็เลยเจอกันทุกอาทิตย์

วันหนึ่งแกก็ชวนผมไปดูคอนเสิร์ตวงทีโบน

ซึ่งทำให้ผมประหลาดใจ

เพราะแกไม่เคยดูคอนเสิร์ต

หรือใช้เวลาทำอย่างอื่นนอกจากงาน

ก็เลยตอบตกลงแล้วไปดูกัน 2 คน

.

ระหว่างที่รอคอนเสิร์ตกำลังจะแสดง

แกก็เล่าเรื่องสาเหตุที่แกอยากมาดูวงทีโบนในวันนี้ว่า

แกคบกับแฟนคนหนึ่งมาตั้งแต่สมัยเรียนที่ มช.

จนถึงตอนทำงาน เป็นเวลาเกือบ 10 ปี

ฝ่ายหญิงอยู่เชียงใหม่

ส่วนฝ่ายชายย้ายมาหางานทำที่กรุงเทพ

.

แฟนของแกชอบเพลงแรงดึงดูดมาก

เพราะเป็นเพลงที่ทำให้ทั้งสองคนชอบกัน

แล้วสัญญากันว่าวันหนึ่ง

จะไปดูคอนเสิร์ตของวงทีโบนด้วยกัน

แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เคยได้ไปดูด้วยกัน

เพราะมัวแต่ทำงานเพื่อให้ชีวิตประสบความสำเร็จ

.

บางทีชีวิตก็คงไม่ได้สวยงาม

.

เพราะแฟนแกเพิ่งแต่งงานไปกับคนอื่น

เลยต้องมาดูกับผม

.

บทสรุปของความรักครั้งนี้

คงมาจากมุมมองคำว่าความสำเร็จหรือเส้นชัยที่ต่างกัน

ฝ่ายชายทำแต่งานเพื่อสร้างอนาคต

โดยมีความสำเร็จเป็นเส้นชัย เพื่อไว้ดูแลคนที่รัก

แต่ฝ่ายหญิงต้องการแค่อยู่ด้วยกัน

แล้วมีครอบครัวเป็นเส้นชัย

.

วันนี้ทั้งสองคนถึงเส้นชัยทั้งคู่

แต่เป็นความรู้สึกที่แตกต่างกันยิ่งนัก

เส้นชัยของฝ่ายชายคงเป็นเส้นชัย

ที่เงียบเหงาที่สุดในโลก

.

และคงเป็นผู้ชนะคนเดียวในโลกเช่นกัน

ที่เต็มไปด้วยความเศร้า

จากการรู้คุณค่าของคนข้างๆ

ในวันที่สายเกินไป

.

หลายต่อหลายครั้งที่เราทำคนข้างๆต้องเสียใจ

เพื่อแลกกับความฝัน ธุรกิจ หรืออะไรก็แล้วแต่

รู้ตัวอีกที คงเป็นวันที่เค้าไม่ได้อยู่ที่เดิมข้างๆเรา

.

ผมว่าถ้าวันนี้ถ้าเลือกได้

แกคงอยากเอาความสำเร็จทั้งหมด

แลกกับคนข้างๆคนเดิมกลับมา

.

พอคอนเสิร์ตเริ่มเล่น เราก็หยุดบทสนทนา

แล้วนั่งดูการแสดงของวงทีโบน

วงที่เป็นจุดเริ่มต้น

เรื่องราวความรักของคนหนึ่งคู่

.

.

เมื่อถึงช่วงท้ายของการแสดง

ในขณะที่ Intro ของเพลงแรงดึงดูดเริ่มบรรเลง

แกได้ทำบางอย่าง

ที่ทำให้เพลงๆหนึ่งเป็นได้มากกว่าเพลง

.

ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ

.

แค่แกหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

แล้วพูดคุยกับปลายสายว่า

"ขอโทษที่รบกวน ตอนนี้เราอยู่ในคอนเสิร์ตทีโบน

วงที่เราเคยสัญญาว่าจะมาดูด้วยกัน

ชั้นขอโทษในหลายๆอย่าง ที่เกิดขึ้น

ถึงวันนี้มันจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

ขอให้ฟังเพลงที่เธอชอบเป็นครั้งสุดท้ายร่วมกัน

เธอฟังนะ........................"

.

จากนั้นแกก็ลุกขึ้นยืนแล้วชูโทรศัพท์ขึ้นจนจบเพลง

.

ผมไม่รู้ว่าคนที่อยู่ปลายสายฟังแล้วจะเป็นอย่างไร

แต่ผู้ชายธรรมดาหนึ่งคนที่ยืนชูโทรศัพท์

กลางคอนเสิร์ตวันนั้น

.

เค้ายืนฟังเพลงนี้ด้วยน้ำตา

.

มันคงเป็นน้ำตาที่มีความรู้สึก

และความทรงจำมากมาย

ตลอด 10 ปีที่ผสมอยู่ในนั้น

.

และไม่ว่าวินาทีนั้น

คนสองนี้จะรู้สึกอย่างไรกันบ้าง

แต่ผมคิดว่ามันคงเป็นเพลงแรงดึงดูด

ที่เพราะที่สุดในชีวิตของเค้าทั้งคู่

เพลงที่เป็นทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้าย

ที่ทำให้รู้จักคุณค่าของคนข้างๆ มากขึ้น

.

.

.

.

.

"เพราะโลกมันกว้าง คนข้างๆจึงสำคัญ"

คงไม่ต้องรอให้ฝันสำเร็จ แล้วค่อยดูแลกัน

.

.

จริงไหมครับ

.

.

.

"รองเท้าแตะเหยียบดวงจันทร์"

4 คำตอบ · +3 โหวต · 0 รายการโปรด · 31 อ่านแล้ว

- ข้างๆๆ เธอ -

+3 โหวต · 7 ตอบกลับ

เอามาล่อออออ ตลอด

ฟังไม่ได้้้้

+0 โหวต

สม น้ำหน้า แบ่รรรรรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆ

+0 โหวต

ขาไปไหน ฟร๊ะ 5555

+0 โหวต

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล กะซิกกะซิก

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

ชีวิตยังไงก็ต้องดำเนินต่อไป

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

'' น้ำตา สิไหล ''

ชีวิต ยังต้องเดินต่อไปครับ จนกว่าจะตายไปจากโลกนี้จริงๆ

+1 โหวต · 0 ตอบกลับ

คำตอบของคุณ

(ไม่บังคับ)

เพื่อรับการแจ้งเตือนเมื่อมีการตอบกลับ

คำถามที่คุณอาจจะสนใจ