นิทานก่อนนอนเรื่อง "วันที่สำคัญที่สุด"
==========================================
ชายหนุ่มคนหนึ่งไปเยี่ยมคาราวะปราชญ์ผู้ที่อาศัยอยู่ในป่าลึกเพื่อขอคำชี้แนะปัญหาชีวิต
“ขอเรียนถามท่านอาจารย์ ในชีวิตของคนเราวันไหนสำคัญที่สุดขอรับ วันเกิดหรือวันตาย
หรือวันที่มีรักครั้งแรก หรือว่าวันที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน” ชายหนุ่มถาม
“ล้วนไม่ใช่ วันที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือวันนี้” ปราชญ์ผู้นั้นตอบโดยมิใยต้องคิด
“เพราะเหตุใดหรือขอรับ” ชายหนุ่มสงสัยยิ่งนัก หรือว่าวันนี้มีเรื่องสนั่นฟ้าสะเทือนดินเกิดขึ้นหรือขอรับ”
“วันนี้ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นทั้งสิ้น”
“ถ้าเช่นนั้นมันสำคัญเพราะว่ากระผมได้มาเยี่ยมคาราวะท่านใช่ไหมขอรับ”
“แม้ว่าวันนี้ไม่มีผู้ใดมาเยี่ยมเยียน วันนี้ก็ยังคงสำคัญยิ่งนัก
เพราะว่าวันนี้คือสมบัติล้ำค่าเพียงหนึ่งเดียวที่เรามีอยู่ เมื่อวานต่อให้ควรค่าแก่การระลึกถึงเพียงใด
แต่มันก็เหมือนเรือที่ล่มและจมลงสู่ก้นทะเลลึกไปแล้ว วันพรุ่งนี้แม้ว่าจะรุ่งโรจน์โชติช่วงชัชวาลเพียงใด
แต่มันยังมาไม่ถึง วันนี้แม้ว่าจะเป็นวันธรรมดาสามัญ หรือจืดชืดมืดมนอย่างไร มันล้วนอยู่ในมือของเรา
แล้วแต่เราจะจัดการและควบคุม”ชายหนุ่มยังคิดที่จะถามต่อ
นักปราชญ์พูดตัดบทเขาว่า “ในระหว่างที่วิพากษ์วิจารณ์ความสำคัญของวันนี้
พวกเราก็ได้สิ้นเปลืองวันนี้ของพวกเรา วันนี้ที่เรามีอยู่ลดน้อยลงไปมากแล้ว”
ชายหนุ่มเหมือนได้คิดแล้วอำลาลงเขาไป
จริงทีเดียว กล่าวสำหรับพวกเราแล้ว วันนี้ล้วนเป็นทุนรอนหนึ่งเดียวของพวกเรา
และก็เป็นเพียงโอกาสเดียวของพวกเรา เพราะฉะนั้น สิ่งที่พวกเราควรกระทำอย่างยิ่งก็คือ
ลืมเมื่อวาน ลืมพรุ่งนี้และยึดกุมวันนี้ให้มั่น
#นิทานก่อนนอน
เพจ : เฮ้ย คมมากขอยืมไปปอกมะม่วงหน่อย
(ติดตามนิทานได้ทุกคืนวันอาทิตย์)
