ถ้ารู้ว่ายังงัยก็ตายอยู่ดี..แล้วเรายังจะหายใจอยู่มั้ย..???..

คิดแค่ว่า

พยายามให้สุด เพราะชีวิตไม่ใช่แค่ชีวิต

แต่บางทีเราก็ขึ้นอยู่กับฟ้า เหมือนคำที่มนุษย์ชอบพูดว่า

ปาฎิหารย์ ฟ้าอาจเมตตาเปลี่ยนแปลง

พลิกผันให้เราทุกเมื่อ

แต่ถ้ามองแค่ภพมนุษย์

คนที่ยอมแพ้แต่ต้นไงก็แพ้

แต่คนทำ อย่างน้อยก็เสร็จเท่าที่จะเสร็จได้ เพราะชีวิตมันคือค่าที่คงที่

มีเกิด แก่เจ็บตาย มันคืองานประจำที่ซ้ำซาก จำเจไปจนกว่าพ้นคำว่า

ไม่กลับมาเกิดอีก

ชีวิตจะง่ายขึ้นถ้าไม่มีคำว่า ..ถ้า..

กิน ๆ

หากว่าหัวใจยังเต้นอยู่. > ก็ยังต้องหายใจ.

หากทำช้า-ไม่ทัน. > ก็ต้องปรับปรุง เร่งสปีดตัวเอง.

คบแล้วเลิก. > เป็นเรื่อง ธรรมดา + ห้ามกันไม่ได้ ตัวเราเองยังบังคับใจเราเองไม่ได้เลย.

นอนไม่พอ. > อุต๊ะ.. เพราะ หน้าที่ – งานยุ่ง หรือ ดันไม่นอนเอง.

กินไม่อิ่ม. > อ๊ะ.. ทานอาหาร หรือ งาบคอรัปชั่น ? ? ?

อาหารมื้อเที่ยง. > อืม .. ตัวใครตัวมัน แฮ่ๆ

ยังหายใจสิ เพราะกว่าจะเลิกหายใจ เรายังทำความดีได้อีกตั้งเยอะ

ก็หายใจต่อสิครับ ในช่วงเวลาที่เหลือ ขอใช้ชีวิตให้คุ้มค่ามากที่สุด

ตายก่อน