เสียงนี้

อื้มมใช่... แต่คนสมัยก่อน เขาชอบผู้หญิงเสียงใส แหลม อย่างระฆังขายคาโบสถ์กัน

เราคนหนึ่งที่ไม่ชอบ แหลมกัดหู ได้ยินแล้วแก้วหูเต้นรำบำ จั๊ก-กะ-จี้-หู

แต่ตอนตัวเองนอนกรนไม่เป็นไร เพราะตัวเองไม่ได้ยินใช่ป่าวน้อออ... แหะ แหะ

เหมือนบ้านเรา เสียงรถพยาบาล ทำให้ใจคอไม่ดีทุกที

ไม่ได้กลัวใบสั่งนะ แต่ห่วงชีวิตคนในรถ

แต่ถ้าเป็นเสียงรถกู้ภัยก็ห่วงความปลอดภัยของคนใช้รถใช้ถนน กลัวเขาถูกชนประสานงาจริงๆ

เสียงประกาศิต ยิ่งกว่านาฬิกาปลุกอีกนะนั่นน่ะ

ใครน้อออ กล้าประชดได้ลงคอ

555 แหมๆๆ พอมันหอนก็นั้งเงียบกันหมดแล้ว กลัวออกไปแล้วเจอในสิ่งที่คิด .. !?

ส่วนใหญ่จะเป็นพวกคนมีอายุที่ชอบพูดเสียงดังๆ ไม่ก็คนหนุ่มๆแบบพวกชอบโชว์

ก็ต้องทน คือบางทีไม่ได้อยากรู้เรื่องด้วย แต่มันได้ยิน ถ้าใส่หูฟังอยู่ก็จะหาเปิดอะไรดูจะได้ไม่ได้ยิน

เป็นเรานั่งมองหน้าเลย แล้วยิ้มประมาณว่าหันมาทางเรากี่ครั้งก็จะเห็นเรานั่งมองแล้วยิ้มให้ตลอด

หรือไม่ก็ทำหน้าแบบอารมณ์เดียวกับเขาไปเลย เช่น เขาคุยเรื่องตลก ก็หัวเราะตาม ยิ้มตาม

เขาจะรู้เองแหละว่าเราได้ยินแล้วคล้อยตามเรื่องราวของเขา เสมือนหนึ่งได้ร่วมวงสนทนา

พักเดียวแหละเขาก็จะลดเสียงลงได้เอง ... เราเคยทำมาแล้ว ในรถเมล์ แถวหลังสุด เบาะยาวนั่นเลย

เหอะๆ

^^