มันก็เหมือนเราคันแหละครับ..

เกาๆๆๆ..สบายมั้ยก็..สบายนะ..

เป็นแผลมั้ย..ก็เป็น..แต่ยอมรับได้งัย..

อักเสบมั้ย..ก็ได้งั้ยยย...

ต้องรักษาตัวเองทีหลัง..มั้ย..เอ้า..ตอนนั้นก็ยอมรับได้งัยเล่า..

พอรู้สึกตัวอีกที..ไม่น่าเลยกรู..

ความแค้นก็เหมือนไฟที่มันเผาใจเราครับ..สะใจ..แต่สาระสำคัญ..เรานั่นแหละที่เจ็บเอง...