แหะๆ.......'' คำถามเข้าตัวผมเป๊ะ '' ....=_=.....
จริงๆแล้วคำว่า '' โดดเดี่ยว '' มันเกิดได้ทุกเวลานั่นล่ะครับ ขึ้นอยู่ตามสถาณการณ์ของแต่ละคน
แต่จุดสำคัญ มันขึ้นอยู่ที่ว่ากับอดีตที่ผ่านมานั้น แต่ละคนเคยเจออะไรมาก่อนบ้าง.???
จึงเป็นเหตุทำให้เราอยากอยู่คนเดียว หรือไม่กล้าคบใครอีกต่อไป...ด้วยความหวาดกลัว และไม่กล้าไว้ใจใครอีก...
ที่กล่าวมานั้น ล้วนเป็นต้นเหตุที่ก่อให้เกิดความเหงาและความโดดเดี่ยว
พอนานๆ เข้าก็จะรู้สึกถึงความเดียวดาย รู้สึกว่าโลกทั้งโลกที่เรายืนอยู่ มีเราอยู่เพียงแค่คนเดียว
หากเรายอมเปิดใจหันหน้าเผชิญกับความเป็นจริง คือเงาที่สะท้อนตัวของเราเอง
นั่นแหละคือ สิ่งที่เราควรรักษาเอาไว้ ชีวิตของเราและความเป็นตัวเราเอง
ต่อให้ความเหงามันมีอิทธิพลกับจิตใจเรามากแค่ไหน เคยมาอยู่ใกล้ๆ เป็นเพื่อนกับเราสักกี่ครั้ง
เราก็ไม่ควรปล่อยให้มันทำลายเรา จนกลายเป็นคนอีกคนที่มีแต่ความเหงา ความโดดเดี่ยว เป็นคนเย็นชาที่ไร้ความรู้สึก
แต่ที่แน่ๆ มันก็ยากที่จะทำใจ และยอมรับมันอยู่ดี
เพราะความเหงาและความเดียวดาย มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ
นอกเสียจากพยายามทำความรู้จักกับความเหงาเดียวดายให้มากท่ีสุด เท่าที่จะทำได้ แล้วจะชินไปเองครับ.....
ความสุขทางใจ ก็จะมาเยือนหาชีวิตเราเองอีกครั้ง โดยปริยาย.......
ซึ่งผมเอง.....ก็ชินกับ '' ความเดียวดาย '' มานานมากแล้วล่ะครับ....
There's no one to be next to me,nobody at all.
I had only loneliness to walk and embrace with.
ฺBut , I'm '' Alone Man ''.
And born to be living in the world , for my life.