เรื่องแอร์การ์ดจบไปแล้วด้วยการคืนความสุข ผมกลับมาเล่าเรื่องหืดหอบดีกว่า

ผมกลับจากต่างประเทศได้รับแถมโรคประจำตัวคือหืดหอบกลับมาเป็นที่ระลึก

ว่าครั้งหนึ่งเคยไปกินขนมปังเมืองนอกมาแล้วซึ่งไม่คุ้มเลย ผมรักษาตัวที่ รพ.

ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เห็นหมอเคยบอกว่าโรคนี้ไม่หายเพียงแต่บรรเทาอาการเท่านั้น

และต้องดูแลร่างกายให้ดีเพราะมีโอกาสหายใจไม่ออกตายเอาได้ง่าย ๆ เรื่องตาย

อยู่ที่บ้านก็ตายถ้าลูกปืนตกทะลุหลังคามาโดนที่สำคัญ..แล้วคอยอ่านต่อนะครับ

จริงเรื่องหอบหืดอันตราย ลูกดาราที่ชื่อออฟ อภิชาติ พัวพิมล กับ ดี๋ ดอกมะดัน ก็ตายเพราะหอบหืดเหมือนกัน

อันตรายเพราะเป็นระบบทางเดินหายใจ พลาดพลั้งไม่ทันกาลก็ถึงแก่ชีวิต

แล้วหมอได้บอกหรือเปล่าว่าเกิดจากอะไร หรือว่าเรามีอาการแฝงอยู่แล้ว พอถูกกระตุ้นจึงเกืดอาการกำเริบ อย่างนั้นหรือเปล่า แล้วตอนกำเริบมากๆ มีอาการอย่างไรบ้าง

ผมขอเล่าเรื่องหืดหอบต่อ..เผอิญผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือ วันนั้นผ่านไปที่ร้าน

ขายหนังสือได้หนังสือมาเล่มหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องราวสมุนไพรรักษาโรค หน้งสือพูด

ถึงใบจากต้นหนุมานประสานกายให้นำมาต้มดื่มทุกวันประมาณ ๒ เดือน โดยใช้ใบ

ประมาณ ๑ กำมือ ซึ่งประมาณ ๑๔ ใบ จากใบที่แก่และโตเต็มที่ ผมได้ไปสั่งซื้อต้น

ไม้นี้จากตลาดนัดให้เขาหามาให้เพราะโดยปกติจะไม่มีพ่อค้านำมาขายเพราะไม่ใช่

ไม้ดอกที่สวยงามไม่มีใครสนใจ ผมสั่งมา ๓ กระถาง ..ติดตามเรื่องนี้ต่อไปนะครับ

คุณนี่มีกลยุทธให้ติดตามเรื่อยเลย ทักเราวันละ ๗ บรรทัด

กว่าจะจบคงใช้เวลานาน แต่เราก็จะติดตามจนถึงบทปัจฉิมกาลนะจ๊ะ

เราเคยได้ยินมาเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าจะใช้ได้จริงหรือเปล่า เพราะไม่รู้จักคนที่รักษาด้วยวิธีนี้

เพราะฉะนั้น ถ้าอยากรู้ ต้องติดตามไปจนจบตอนแน่นอน ..... จริงมั๊ยจ๊ะ!

เผอิญที่บ้านมีอยู่ ๒ กระถางใหญ่ ผมเลยตัดใบมาต้นน้ำดื่มคิดว่าคงจะเพียงพอ

วิธีของผมไม่มีอะไรมากเอาใบมาล้างแล้วต้มพร้อมน้ำจำนวนลิตรครึ่งจนเดือด

หรี่ไฟต้มไปอีก ๕ นาที จากนั้นตักใส่กระติกน้ำร้อนเตรียมไว้ดื่ม จากนั้นเติมน้ำ

อีกครึ่งลิตรต้มให้เดือดอีกครั้งทำเหมือนเดิมเพราะเสียดายตัวยาจากใบไม้ น้ำที่

ต้มไว้นี้ใช้ดื่มแทนน้ำเวลาต้องการดื่มน้ำโดยดื่มได้ทั้งวันและต้องอุ่น ๆ ด้วย ช่วง

นี้อย่าทานน้ำเย็นจัดหรือน้ำแข็ง เอาเท่านี้ก่อนหากสนใจอ่านต่อต้องติดตามครับ

แล้วไม่ขมเหรอ เราได้ยินมาว่าเขาใช้เป็นส่วนประกอบของยาขมน้ำเต้าทองด้วยนะ

แล้วไม่เติมน้ำตาล ดื่มแทนน้ำ ไม่ขมยิ่งกว่ามะระอีกเหรอนี่

คุยด้วยน้อยเพราะรู้ว่าคุณคงไม่อยากคุยนอกเรื่อง แต่ก็อดถามไม่ได้ว่ารสชาติเป็นยังไง

แล้วสุดท้ายจะหายจากหอบหืดได้หรือไม่ และหายจากยา หรือจากการหลีกหนีจากอากาศเมืองนอก

ผมขอตอบนอกเซรี่หืดหอบหน่อยตามที่ท่านผู้อ่านถามมา คืออย่างนี้เรื่องความขม

ของใบยานั้นแทบจะไม่มีและอย่าไปผิดสูตรเติมน้ำตาลหรือน้ำผึ้งลงไปเดี๋ยวหอบหืด

กำเริบผมไม่รู้เรื่องด้วยนะ มันไม่ขมเหมือนยาขมน้ำเต้าทองหรือมะระหรอกคิดไป

เองที่เคยถามว่าอาการเกิดอย่างไร คงเป็นเพราะร่างกายยังไม่ปกติมีอาการแฝงอยู่

แล้วหากร่างกายอ่อนแอหรือได้กลิ่นที่จะทำให้แพ้เช่นกลิ่นน้ำมันที่กำลังเดือดเพราะ

ทอดอาหาร ส่วนอาการกำเริบมาก ๆ เป็นอย่างไรเรื่องนี้ต้องถามคุณดี๋ ดอกมะดันดูครับ

ขอต่ออีกหน่อยเถอะ ..ที่อยากทราบว่าสุดท้ายจะหายจากหอบหืดได้หรือไม่

จากยาหรือจากการหลีกเลี่ยงอากาศเมืองนอก เรื่องนี้ผมคงไม่ให้ไปถามคุณดี๋

ดอกมะดัน เพราะคงสื่อกันไม่รู้เรื่อง คุณดี๋เองก็เอาตัวไม่รอดเหมือนกันกับเรื่องนี้

ไม่ทราบว่าพี่ดี๋ดื่มเหล้าสูบบุหรี่หรือพักผ่อนไม่เพียงพอเพราะทำงานมากไปหรือ

เปล่า ?เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญมากรวมถึงความเครียดด้วยที่ต้องเลี่ยงให้ได้ เรื่อง

การรักษาด้วยใบยาจะหายหรือไม่ในช่วงท้าย ผมว่าต้องรอลุ้นเอาเองแล้วละครับ

เราก็คิดอย่างนั้น แม้มีปัจจัยน่าสนใจศึกษาในกรณีคุณดี๋แต่เราคงไม่ไปถามเขาหรอก อีกอย่างไม่รู้จักญาติเขาด้วย แต่จากประวัติเขาเป็นดารา เป็นตลก คงหลีกเลี่ยงความเครียด การพักผ่อนน้อย การได้กลิ่นควันบุหรี่ไม่ได้หรอก เราไม่กล้ายืนยันว่าเขาสูบหรือไม่สูบ แต่เคยได้ยินตามข่าวว่ามีการสูบบุหรี่อยู่ด้วยจ้ะ

น่า... ยังไงเราก็ต้องติดตามต่ออยู่ดีแหละ เรื่องนี้เราสนใจนี่นา ไม่จบตอนไม่เลิกราแน่นอนจ้ะ

ต่อให้คุณเล่าเป็นเรื่องย๊าว .... ยาว เราก็ต้องตามต่อจนจบแน่นอนจ้ะ

เรื่องหอบหืดคืนนี้ผมคงไม่เล่าต่อเพราะถ้าเกินวันละ ๒ ครั้ง กลัวผู้อ่านจะเซ็งเลย

ไม่อยากเล่ายาว เรื่องการเสียชีวิตของคุณดี๋มีส่วนมาจากการทำงานของเขาและ

การใช้ชีวิตส่วนตัว นักตลกก่อนจะดังระดับดาราคนต้องเล่นตลกในห้องอาหารมา

ก่อนและสะสมควันบุหรี่จากแขกที่มาหาความสุขนอกบ้านในช่วงที่แสดงตลกแบบ

สะสมเป็นเวลานาน อีกเรื่องหนึ่งคือเรื่องดื่มเหล้าผมว่าต้องมีแน่กับเพื่อนร่วมงาน

ในสังคมแบบนั้น นานเข้าพออายุมากขึ้นโรคหอบหืดมีโอกาสเข้ามาร่วมเป็นส่วน

หนึ่งของชีวิตที่ทำให้ต้องจากโลกนี้เร็วขึ้นกว่าปกติ ผมเองไม่เคยเข้าบาร์หรือร้าน

อาหารที่มีสถานที่อับทึบเพราะแพ้อากาศโดยเฉพาะควันบุหรี่ที่เขาสูบกันเลยต้อง

ใช้ชีวิตอีกแบบหนึ่งพร้อมกับสนใจด้านสุขภาพมาตลอด วันนี้ผมลองพิมพ์หลาย

บรรทัดเพราะเห็นคุณตอบมายาวและไม่ถูกตัดบรรทัดเหมือนที่ผมเคยโดนในช่วง

ก่อน ๆ ทางผู้ดูแลระบบคงปรับปรุงใหม่เพื่อให้เพื่อนสมาชิกได้คุยโดยไม่ขาดตอน

รออ่านเรื่องราวของหืดหอบในช่วงต่อไป ผมอาจเพิ่มให้อีก ๑ บรรทัด รวมเป็น ๗

บรรทัด จะได้ไม่ลำบากต้องอ่านย๊าว..ยาว ผมบอกตรง ๆ ว่ากลัวคนอ่านเบื่อครับ

เราไม่เบื่อหรอก โดยเฉพาะเป็นเรื่องที่สนใจ เว้นแต่คนเขียนจะคาลายที่เขียนยาวมากกว่าจ้ะ เรื่องตลกจากการวิเคราะห์เราว่าน่าจะมีส่วนประกอบกันหลายๆ ส่วนเช่นกัน และสนับสนุนที่เห็นความสำคัญของการมีสุขภาพดี การมีสุขภาพดีจากอาหารการกินที่ถูกสุขลักษณะ ย่อมดีกว่าการกินอาหารเรสริม ยาบำรุง หรือวิตามินที่เกิดจากการสังเคราะห์เสียอีกเนอะ

เรื่องการขยายบรรทัด แอดมินเขาขยายให้แล้วก็มีการเพิ่มฟังก์ชั่นหลายอย่างทั้งการมองก่อนส่งว่าจะไปครบหรือเปล่า การแนบลิงค์รูป ลิงค์วิดีโอ ด้วยจ้ะ

เรื่องหอบหืดขอต่อพรุ่งนี้นะ พี่ดี๋มาเรียกให้ไปเล่นตลก

เพราะได้เวลาแล้วครับ

จ้ะ นอนหลับฝันดีนะ .... ขอบคุณที่แวะมาบอก มาทักทายกัน .....

ไม่ว่างไม่เป็นไรนะ ให้วันสะดวก สบายใจ ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องอดนอน ไม่ต้องลำบาก เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ

เราเข้าใจ รับฟังเหตุผลเสมอ ทำเท่าที่คุณทำได้หน่ะดีแล้ว .... อย่าให้เราทำให้คุณลำบากไปมากกว่านี้เลย เท่านี้ก็ขอบคุณมากๆ แล้วหล่ะจ้ะ

เรื่องหอบหืดความจริงมันใกล้จะจบแล้ว คือผมดื่มน้ำใบยาที่เอามาต้มเป็น

เวลา ๒ เดือนกว่า ๆ อาการหืดหอบของผมก็หายไป เสียงหายใจเหมือนเสียง

แมวกรนที่เป็นอยู่ประจำค่อย ๆ หายไปโดยผมไม่รู้สึกตัว เสมหะที่มีอยู่เป็นนิจ

สินเวลาเข้านอนต้องมีกล่องกระดาษอยู่เป็นประจำเลิกใช้ ยาเป่าคอขยายหลอด

ลมยังติดกระเป๋าอยู่อีกนานหลายเดือนเพราะเคยชินที่เคยพกติดตัวไว้หลายปี

เพื่อเตรียมพร้อมเป่าคอเมื่อมีอาการหลอดลมหดตัวซึ่งไม่ทราบว่าจะเกิดเมื่อไร

เกี่ยวกับการรักษาโรคหืดหอบผมแนะนำหลายคนแล้ว ทราบว่าตัวยามีทำขาย

เป็นแคปซูลแต่ผมคิดว่าเอามาต้มดื่มแบบสด ๆ อย่างที่ผมทำจะได้ผลกว่าเพราะ

พิสูจน์กับตัวเองมาแล้ว เรื่องการรักษาแบบผมนี้ถ้ามีเพื่อนหรือคนรู้จักมีอาการ

ดังกล่าวสามารถแนะนำได้เลย ที่เคยถามว่าเวลาอาการกำเริบมาก ๆ เป็นอย่างไร

มันก็หายใจไม่ออกมีสิทธิ์ตายได้ทันที เรื่องราวของหืดหอบจบลงบริบูรณ์แล้วครับ

-ขแบคุณมากๆ นะ เรามีคำถามอีกนิด

คุณกินติดต่อกันแทนน้ำเป็นเวลา ๒ เดือนกว่า ....

๑. แล้วตอนนี้ไม่ต้องใช้ยาพ่น ไม่มีอาการกำเรืบมานานแค่ไหนแล้ว .... หรือว่ามีบ้างนานๆ ห่างๆ

๒. ณ ตอนนี้คุณยังมียาพ่นติดตัวไว้กรณีฉุกเฉินอยู่อีกหรือเปล่า

๓. คุณยังดื่มน้ำต้มใบหนุมานประสานกาย อยูหรือเปล่า

๔. หนุมานประสานกาย ใบเป็นอย่างไร ที่มีใบประกอบ ๗-๙ ใบใช่มั๊ย (กลัวไม่เหมือนที่เราเข้าใจ)

ขอบคุณสำหรับความกรุณา เราเชื่อว่าเมื่อคนมีใจเมตตา มียาดี ย่อมต้องการแบ่งปัน เป็นทาน

" เรื่องราวของหืดหอบจบลงบริบูรณ์แล้วครับ "

เมื่อเรื่องราวจบลง คงไม่ได้แลกเปลี่ยนกันแล้วสิ....

ก่อนจากอยากบอก ... ยินดีที่ได้คุยด้วย และขอบคุณที่มีใจเป็นกุศลแนะนำสิ่งที่ดีให้นะจ๊ะ ...

ขอบคุณอีกครุั้งนะ ^ ^

ผมหายไปหลายวันเนื่องจากไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้เข้ามา เมื่อวานตอนกลางวัน

ผมเปิดเข้ามาอ่านแล้วไม่ได้คุยอะไรแต่ตั้งใจว่าจะเข้ามาพูดคุยในคืนนี้..หลังจาก

เรื่องราวหืดหอบจบลงผมก็ป่วยเริ่มจากอาการไอติด ๆ กันและเจ็บคอ มีไข้ในตอนค่ำ

ทุกวัน ยิ่งตอนกลางคืนไอบ่อยนอนไม่ค่อยหลับบางครั้งต้องนั่งพิงหัวเตียงพยายาม

ให้ได้หลับบ้าง หากนอนตะแคงก็พอหลับได้บ้างแต่ไม่นานอาการไอติด ๆ กันตาม

มาปลุกให้ตื่นอีก ถ้านอนหงายยิ่งแย่ใหญ่ไอไม่หยุดต้องรีบลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้ว

ไอต่อจนตัวโยน เวลาไอติด ๆ กันผมต้องรีบหายใจช่วงสั้นทางปากให้มีอากาศหายใจ

แล้วไอต่อจนกว่าจะหยุดไอ เอาละ..ตอนนี้ผมหายดีแล้วเลยมาเล่าให้ฟังถึงการที่

หายไปเดี๋ยวจะคิดว่าถูกเรียกตัวไปสัมภาษณ์ เอ..หรือว่าการที่ผมป่วยอาจเป็น

เพราะผมไม่ได้จุดธูปบอกผีขออนุญาตเล่าเรื่องการรักษาโรคหืดหอบ คงไม่น่าจะใช่

เพราะเรื่องราวที่ผมเล่าเป็นเรื่องที่ผมทดสอบมากับตัวเองผีไม่น่าจะมาเกี่ยวข้อง

ผมจะตอบคำถาม ๓ - ๔ ข้อที่อยากทราบในโอกาสต่อไป และหวังว่าพ่อผีคงไม่

เข้ามายุ่งกับผมนะครับ

นั่นแหละ คำถามเหล่านั้น ยังต้องการคำตอบ

ส่วนคำถามตอนนี้ คือ คุณใช้เวลาสิบเอ็ดวันในการไอเหรอ?

แล้วอาการหอบปรากฏขึ้นอีกหรือเปล่า? รักษาด้วยวิธีไหนจึงหาย

แน่ใจนะว่าหายสนิทแล้ว สิบกว่าวันหายสนิทเลยเหรอ?

เราไม่กวนคุณฉล้วดีกว่า พักผ่อนเยอะๆ นะ

อาการที่หายไป จะได้หายสนิทๆ

อ้อ อย่าลืมมาตอบให้ครบประเด็นด้วยนะ เรารอฟังอย่างใจจดใจจ่อแต่ไม่เร่งรัดในเร็ววัน

เล่าเรื่องการป่วยและการดูแลรักษาดีกว่า... ตอนนี้ผมคิดว่าหายดีแล้วนะ

วันแรกผมเริ่มมีอาการไอแบบรัวเลย ๖ - ๗ ครั้งต่อหนเห็นจะได้แล้วตามมา

ด้วยอาการเจ็บคอเหงื่อออกที่หัวตามตัวและแผ่นหลัง ผมใช้วิธีเช็ดตัวด้วยน้ำ

ในบางครั้ง ใส่เสื้อผ้าให้อบอุ่นหลีกเลี่ยงการใช้แอร์ บางครั้งใช้พัดลมแต่จะไม่

ให้ลมผ่านถึงตัวโดยตรง วันที่ ๒ ผมเริ่มวัดไข้ตอนค่ำเห็นมีไข้ขึ้นบ้างเลยทาน

ยา SARA ที่มีตัวยา Paracetamon ๒ เม็ด โดยทานอาหารรองท้อง

ก่อน รุ่งขึ้นเริ่มทานยาฟ้าทลายโจรครั้งละ ๒ แคปซูล วันละ ๓ ครั้งหลังอาหาร

ทุกวัน(ทั้งหมด ๒ แพค รวม ๒๐ แคปซูล แล้วเลิกทาน)ช่วงที่ไอจะทานยา

แก้ไอผสมมะขามป้อมของอภัยภูเบศรชนิดน้ำจิบ ๒ ช้อนชา บางครั้งไอติดต่อ

กันจนหายใจแทบไม่ออกเลยตัดสินใจลองใช้ยาพ่นเพื่อนเก่าทำให้หยุดไอและ

หายใจสะดวกขึ้นแต่ผมจะไม่ใช้บ่อย ช่วงไม่สบายผมต้องตัดใบยาที่เคยเล่าให้

ฟังเอามาต้มเพื่อดื่มแทนน้ำขณะอุ่น ๆ คราวนี้ผมใส่น้ำตาลแดงลงไปด้วยทำให้

น่าดื่มกว่าดื่มแบบธรรมชาติตามที่ผมเคยพูดถึง ขณะป่วยผมไม่มีอารมณ์ที่จะ

เข้ามาพูดคุยเหมือนเกือบทุกคืนกลัวเพื่อน ๆ จับได้เพราะผมคงคุยเพ

..เพราะผมคงคุยเพี้ยง เอ้ยเพี้ยน ต้องมีอะไรผิดปกติแน่ ส่วนเรื่องตอบให้

ครบประเด็นผมจะตอบในโอกาสหน้า ช่วงนี้ดูแลสุขภาพให้ดีอย่าทำเก่งเหมือน

ผมเลยต้องป่วยเข้าจนได้ครับ

เราว่าคน ต้องมีการป่ายบ้างแหละ ไม่ใช่ปูนปั้นตั้งใกล้คนเป็นโรคอะไรก็ไม่่ติดต่อถึงกัน

คุณรักษาตัวเอง ด้วยตัวคนเดียวเลยเหรอ? สมาชิกในบ้านไม่มีเลยเหรอ

การเป็นหอบ เราว่าไม่ค่อยเหมาะที่จะอยู่คนเดียวในบ้านเลย โดยเฉพาะตอนป่วย

ยังไง ตอนป่วยถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงเกินไป น่าจะหาคนมาอยู่ด้วยนะ หรือไม่ก็ไปนอนบ้านลูกๆ ก็ยังดี

เราจะรอฟังเรื่องราวที่รอคิวมาเล่าทุกเรื่องต่อไปนะ

ดูแลสุขภาพเช่นกัน ถ้าจะเว้นบ้างก็ได้ เพื่อสุขภาพที่ดีอย่างคงทน

แต่ถ้าให้ดีมากๆ หวังว่าจะมากระซิบบอกกันบ้าง จะได้รู้ข่าวคราว ว่าป่วยหรือยุ่งงาน