หากว่า มีใครสักคนหมั่นไส้การกระทำบ้างอย่าง......แล้วประธานบริษัทของคุณสร้างกฏเกณฑ์นั้นขึ้นมากจริง คุณจะรู้สึก

คงรู้สึกว่า เค้าคนนั้น ช่างไม่ปล่อยวางจริงๆ

นี่แค่หมั่นไส้เรา ก็ทำการณ์ ซะขนาดนี้ นี่ถ้าเราไปทำให้เค้าเกลียด คงรุนแรงแน่ๆ

สาธุ ในธรรมที่ได้เอามาให้ศึกษา เป็นธรรมที่ดีแล้ว

มีนะบอสเราเอง แต่ไม่ได้ตั้งกับเรานะ ตั้งให้เพื่อนเราทำ

เพระ บอสไม่อยากให้ออกไปทำธุุระส่วนตัวนอกสำนักงานในเวลางาน คนออกไปกินข้าวกลางวันเลยใข้โอกาสนั้นทำธุระด้วยเลยเข้างานสายในตอนบ่าย

บอสเราเลยตั้งคำสั่งว่าห้ามจนท. ออกจากสำนักงานระหว่างเวลางานและห้ามกลับเข้างานหลังเวลาบ่ายโมง ไม่อย่างนั้นต้องเขียนรายงานชี้แจง

ถ้าใครขออนุญาตออกไปทำธุระบ่อยๆ หรือลาพักผ่อนบ่อยๆ ก็พูดกับคนอื่นว่า ท่าทางคนนั้นมีแววจะย้ายแล้วบ้าง ลาออกไปแล้วบ้าง

อย่างนี้คุณคิดอย่างไร ? ?

สำหรับผม... ถ้านั่นเป็นกติกา ไม่ว่าจะกำหนดมาตั้งแต่ในอดีต หรือพึ่งจะกำหนดขึ้นมาเพื่ออะไรก็ตามที ...ผมจะยืดอกรับมันไว้ (ในใจก็จะคิดว่า... ได้ครับ...ได้เสมอ ...ถ้าผมทนไม่ไหวก็คงไม่มีใครที่จะทนไหวแล้ว) จากนั้นก็จะรีเซตตัวเองใหม่ ตั้งค่าในสมองใหม่ ปรับเปลี่ยนข้อกำหนดและวิธีการต่างๆในสมองเล็กน้อย จากนั้นก็อยู่บนโลกใบนี้ต่อไปอย่างผู้เข้มแข็งครับ

คงรู้สึกอายที่ถูกลงโทษ

แต่เราจะรีบปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อลบคำครหา

ตั้งใจสร้างผลงานมากกว่าเดิม

แต่ถ้าเอาเข้าจริง เราต้องพิจารณาก่อนว่า การกระทำอันเป็นต้นเหตุของเราให้ถูกลงโทษนั้น

เราผิดมั้ย เราทำอะไรที่สร้างผลเสียแก่บริษัท จริงๆหรือเปล่า

หากพิจารณาแล้วว่าเราถูกเข้าใจผิด เราคงเข้าพบหัวหน้าเพื่อขอคำอธิบาย และเพื่อชี้แจงในการกระทำของเรา