น่าจะเป็นเรื่องของกฏแห่งกรรม

เพราะว่า เรื่องกรรมนั้นเป็นอจินไตย นอกจากปัญญาของพระพุทธเจ้าแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถล่วงรู้ได้โดยละเอียดทั้งหมด

แม้กระทั่งพระอรหันต์สาวกก็ตาม

คือ อย่ามองเพียงแค่ชาติเดียว คนเรานั้น เกิดมานับชาติไม่ถ้วน ทำกรรมดี และ กรรมชั่วไว้นับไม่ถ้วน

กรรม แม้จะมีผ่านมาหลายพันปีล่วงมาแล้ว ก็ยังไม่หมดอายุ และพร้อมจะส่งวิบากให้ได้เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม

อีกอย่างนึง การมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ด้วยกายสังขารนี้ ไม่ได้เป็นสิ่งน่ายินดีเลย ผู้ที่มีอายุสั้น แต่มีความสุขทั้งทางโลก

และทางธรรม ต่างหาก คือผู้ที่น่ายินดีด้วยที่สุด ยิ่งกว่าผู้มีอายุยืน และมีความสุข...........